در استانبول نمی‌توان فردی را از تمام طبقات اجتماعی یافت که قدرت مقاومت در برابر عطر نان تازه‌‌ای را داشته باشد
که در کنجد غلت خورده و در مجاورت حرارت آتش، برشته شده است.اگر آمریکایی‌ها با لیوان‌های سلولزی حاوی قهوه در حال رفتن به سرکار شناخته می‌شوند، نماد ساکنان استانبول در ساعات اولیه صبح را نیز باید سیمیت‌های پیچیده شده در کاغذ خواند که می‌توان لذت آن را نوشیدن چای در یک استکان کمر باریک شیشه‌ای دوچندان کرد. البته سیمیت در طول روز نیز در دسترس است و می‌توان این نان را از گاری‌هایی که سیمت می‌فروشند یا از نانوایی‌ها تهیه کرد.
